سلسله مباحث رد بر غالیان
یا أَهْلَ الْکِتابِ لا تَغْلُوا فِی دِینِکُمْ وَ لا تَقُولُوا عَلَی اللّهِ إِلاَّ الْحَقَّ {سوره نساء آیه ۱۷۱}
ای اهل کتاب! در دین خود غلوّ (و زیاده روی) نکنید، و دربارۀ خدا، غیر از حقّ نگویید
معنای غلو:
غُلُو به معنای تجاوز از حد است.
غالیان چه کسانی هستند؟
غُلات که بدتر از نواصب، یهودیان، مسیحیان، زرتشتیان و بتپرستان هستند، فرقهها و عقاید مختلفی داشتند که برخی آنان از بین رفته و برخی هنوز باقی ماندهاند. ما در ابتدا به عقاید اصلی آنها اشاره میکنیم، و پس از آن مباحث رد بر این طوایف فاسد العقیده را از احادیث اهل بیت (علیهم السلام) و کلام علمای بزرگ شیعه ذکر میکنیم، تا غالیان (قبح الله وجههم) نتوانند عقائد فاسدشان را تحت عنوان فضائل اهل بیت (علیهم السلام) به ایتام آل محمد (علیهم السلام) وارد کنند
برخی از اعتقادات غالیان:
١. اعتقاد به الوهیّت رسول الله (صلی الله علیه و آله) و ائمه اطهار (علیهم السلام)
۲. اعتقاد به اینکه خداوند متعال در اهل بیت (علیهم السلام) حلول کرده و یا با آنان متحد شده است
۳. اعتقاد به نبّوت امیرالمومنین و ائمه (علیهم السلام)
۴. انکار شهادت معصومین (علیهم السلام)
۵. ازلی دانستن پیامبر (صلی الله علیه و آله) و معصومین (علیهم السلام) همانند خداوند متعال
۶. افضل دانستن امیرالمومنین (علیه السلام) از رسول الله (صلی الله علیه و آله)
۷. اعتقاد به تناسخ ارواح مطهر اهل بیت (علیهم السلام) با بدن های دیگر
۸. اعتقاد به استقلالِ رسول خدا (صلی الله علیه و آله) و اهل بیت (علیهم السلام) در علم غیب، بدون وحی و إلهام از طرف خداوند متعال
۹. اعتقاد به بی نیاز نمودن ولایت ائمه (علیهم السلام) از اطاعت و بندگیِ خداوند متعال؛ به این معنا که اگر شخصی ولایت را شناخت و نسبت به ائمه معصومین (علیهم السلام) معرفت پیدا کرد، دیگر تکلیفی ندارد و میتواند واجبات را ترک کند و محرمات را مرتکب شود
۱۰. اعتقاد به تفویض و واگذار نمودن امر خلق و رزق و إحیاء و إماته به معصومین (علیهم السلام)، به این معنا که خداوند متعال ایشان را خلق نمود (نه آنکه ازلی باشند) و بعد امر خلق نمودن و رزق دادن و زنده نمودن و میراندن را به آنان واگذار نمود، پس آنان با اذن خدای (عزّ وجلّ) این عالَم را خلق نمودند و روزی آنان در دستان ایشان است و آنان مُقَسِّم ارزاق بین بندگانند و ایشان هستند که میمیرانند و زنده میکنند
پس اگر شخصی قائل به یکی از این امور شد و یا آنکه در مورد معصومین (علیهم السلام) چیزهایی گفت که خودِ ایشان در مورد خود نگفتهاند، آن شخص غالی بوده که از حد اعتدال و میانه روی خارج شده است